Apr 18, 2011

Συνέντευξη του Νίκου Παπάζογλου στη Μυκονιάτικη το 1996

Αναδημοσιεύω τα λόγια της Φρατζέσκας Χανιώτη για τον Νίκο Παπάζογλου όπως και μία συνέντευξη που πήρε από τον ίδιο το 1996 για την Μυκονιάτικη, τη τοπική εφημερίδα του νησιού που άφησε εποχή..

Σήμερα στεναχωρήθηκα βαθιά.
Τόσο βαθιά όσο ένα πολύ μεθυσμένο λύγισμα της μέσης στα γυρίσματα της φωνής του Παπάζογλου. Στην Κάπαρη, στη Λάκκα, στο μωλαράκι τ' Άη Γιάννη, στη Δήλο, στο μονοκάμαρο των Σεπολίων, στο υπόγειο του Μπουρναζίου, στη μέση της Πανεπιστημίου. Πάντα νύχτα.
Ο Παπάζογλου, ήταν μονότονος, γήινος και homo faber όπως είπε ο ίδιος. Καταπιάνονταν τα πάντα με τα χέρια του. Όπως και τη συγκίνησή μας. Μόνος του, ολομόναχος την έφτιαξε, και ταιριάζει σε όλους: νεαρούς, ηλικιωμένους, ροκάδες, λαϊκούς, πιτσιρίκες, νοικοκυρές, μεταχίππηδες και φρικιά*
Σήμερα έφυγε αλλά ευτυχώς, άφησε πίσω του τραγούδια.


η φωτογραφία από την συνέντευξη του Νίκου Παπάζογλου στη Φρατζέσκα Χανιώτη (αριστερά) και στην Αλεξάνδρα Αγγελετάκη (κέντρο)

Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από την αρχή και το τέλος. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη στους παρακάτω συνδέσμους σε μεγέθυνση: 
πρώτη σελίδα
δεύτερη σελίδα



-Λοιπόν Νίκο, πες μας τον καημό σου.
-Αν παραπονεθώ εγώ, τότε θα πέσει φωτιά να με κάψει.
-Ας πάμε απ' την αρχή τότε.
-Γεννήθηκα, μεγάλωσα και εργάζομαι στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα σε μια εξαιρετική γειτονιά της Θεσσαλονίκης: τα Λεμονάδικα. Δυστυχώς αυτή η γειτονιά δεν υπάρχει πια. Εκεί ήταν η αγορά των εσπεριδοειδών και διαφόρων άλλων καρπών που έφταναν καθημερινά από τη Χάιφα, την Κύπρο και αλλού. Σ' αυτή την αγορά λοιπόν, μέσα στα καφάσια και κάτω από τις σκάλες μένανε διάφορα παιδιά που ήταν ορφανά του Εμφυλίου και έκαναν του χαμάληδες για να ζήσουν. Εξαιρετικά παιδιά όμως. Αυτοί μου 'μαθαν πάρα πολλά πράγματα εμένα: το καταπληκτικότερο που μου 'μαθαν ήταν να περπατάω με τα χέρια.
[....]





-Ας κλείσουμε όμως με μια τελευταία ερώτηση. Το να περπατάς με τα χέρια σε τι σου χρησίμεψε βρε Νίκο όλα αυτά τα χρόνια;
-Να 'χω εμπιστοσύνη στα χέρια μου.






5 comments:

Anonymous said...

Υπεροχη αναρτηση!!!
να ναι καλα εκει που θα παει....
και εμεις παντα θα τον θυμομαστε και θα τον τραγουδαμε.....
φιλιαΧ2

{.πavλος.} said...

as einai kala opou kai an einai twra...kalo tou taksidi!

[feygoun siga siga...]

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ said...

μπήκε κα αυτός στο Πανθεον των αιωνιων!!Αγαπημένος τραγουδοποιος!!
ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙ!!!

logia said...

από αυτούς τους ανθρώπους που τόσο αγαπήσαμε και ένας ένας μας αποχαιρετούν, ένα κομμάτι έχω κλέψει... και τό'χω καλά φυλαγμένοσ την καρδιά μου για πάντα

Margo said...

Ένας ένας φεύγει.. με την είδηση του θανάτου του ένιωσα να γέρνει η ζυγαριά εκεί μακρυά όπου πηγαίνει. Τι έχει μείνει εδώ κάτω να μας αγγίζει τις καρδιές, να μας ενώνει με τα τραγούδια να τρέφει τις ελπίδες μας;

Ευχαριστώ πολύ παιδιά για το μοίρασμα.. εύχομαι σε όλους καλή Ανάσταση όπως την νιώθει ο καθένας..

Καλό ξημέρωμα σε όλους!