Out of time - R.E.M.

     Τριάντα χρόνια από το ιστορικό album των R.E.M. "Out of time" που έφτασε πολύ ψηλά και όχι άδικα. Αγαπημένο τραγούδι από το album, που χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα 100 καλύτερα album όλων των εποχών, το "losing my religion" με ένα βίντεο εμπνευσμένο από τον Caravagio!

Το παπάκι

 

     Τριάντα τρία χρόνια από τον θάνατο του Νικόλα Άσιμου. Του αντισυμβατικού, ανένταχτου, αυθεντικού, ελεύθερου πια, Νικόλα Άσιμου. Πολύτιμη κληρονομιά τα τραγούδια του να επιβεβαιώνουν τον απίστευτο πλούτο αυτού του ανθρώπου. Ίσως ο κόσμος θα έπρεπε να είναι αλλιώτικος τόσο, ώστε να μπορούσε να τον αντιληφθεί ως αξία και όχι ως περιθώριο...

      Ένα από τα πιο συγκινητικά ελληνικά τραγούδια που έχουν γραφτεί είναι "το παπάκι" . Το τραγούδι αυτό αποτελεί νανούρισμα του Άσιμου που ψιθύριζε στην κόρη του την "Νουνού" του πριν κοιμηθεί. Ο μουσικός δεν είχε σκοπό να το ηχογραφήσει, καθώς ήταν προσωπικό.  Η Χάρις Αλεξίου ήταν αυτή που τον έπεισε να το κάνουν πρόβα στο στούντιο. 

Όπως γράφει και στο βιβλίο του, ο Γ. Αλαμάνης για την ζωή του Άσιμου, Αλεξίου και Άσιμος έκαναν πρόβα και ο ηχολήπτης Γιάννης Παπαϊωάνου, ηχογραφούσε διακριτικά. Στα μέσα της πρόβας, ο Νικόλας άνοιξε την πόρτα στο στούντιο, μπήκε, πήρε ένα ζευγάρι ακουστικά το οποίο προσπάθησε ανεπιτυχώς να ενεργοποιήσει και περιφερόταν στο δωμάτιο. Στα ακουστικά που φορούσε η Αλεξίου, ο ήχος από την κιθάρα είχε μια ελάχιστη διαφορά δευτερολέπτων από αυτόν που άκουγε ο Άσιμος.

Όταν λοιπόν έφτασε το δεύτερο μέρος του νανουρίσματος, ο Νικόλας, ακούγοντας την κιθάρα απ' έξω άρχισε να τραγουδάει όπως ήθελε μαζί της, δίχως να πλησιάσει το μικρόφωνο. Γι' αυτόν τον λόγο η φωνή του δεν ακούγεται σε όλα τα σημεία του τραγουδιού. 

Η στιγμή ήταν πολύ φορτισμένη και συγκινητική. Ο Άσιμος βουρκωμένος τραγουδούσε "για την πάρτη του" χωρίς να τον ενδιαφέρει αν ακούγονταν, απλά ένιωθε και το έκανε. Όλο το τραγούδι έχει διάρκεια 3 λεπτά και 16 δεύτερα, στα οποία ο Νικόλας ακούγεται μόλις 1 λεπτό και κάτι δευτερόλεπτα στο τέλος. Η μόνη παρέμβαση στο τελικό αποτέλεσμα ήταν η προσθήκη μόνο μιας δεύτερης κιθάρας από τον Θανάση Μπίκο. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο αυθεντικό, τόσο ατόφια συναισθηματικό... απόλυτη μαγεία. 

Η ιστορία του τραγουδιού είναι από εδώ!

Ryuichi Sakamoto: Playing the Piano for the Isolated

Ταξιδεύοντας στην Ιαπωνία... 

μουσική για την απομόνωση από τον Ryuichi Sakamoto και  με καλεσμένο τον Hidejiro Honjoh που παίζει Tsugaru  shamisen παραδοσιακό όργανο της Ιαπωνίας. Μία μουσική συνάντηση με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσον αφορά τον πειραματισμό, δίνοντας έμφαση στο ηχόχρωμα και όχι μόνο. Ο Ryuichi Sakamoto τολμά συνεργασίες που μας οδηγούν σε νέα μη χαρτογραφημένα εδάφη, διατηρώντας παράλληλα μια έντονη εστίαση στα μεμονωμένα οράματα κάθε συνεργασίας....

Και μια ευχή... να πάνε γι' αυτόν όλα καλά ώστε... "να κάνει μουσική λίγο περισσότερο".