Τι μπορεί να πει κανείς γι αυτή τη ταινία; Νομίζω ότι οι συστάσεις είναι περιττές. Υπάρχει Έλληνας που δεν την είδε, που δεν τη λάτρεψε;
Ζωντανεύει με μοναδικό τρόπο την χαμένη πατρίδα, μέσα από γεύσεις και αρώματα, ξεχωριστές προσωπικότητες, παιδικούς έρωτες που δεν ξεχάστηκαν ποτέ... όμορφη, ανθρώπινη.. μιλά κατευθείαν στην καρδιά και μας παρασύρει σε ένα μαγικό ταξίδι στο σύμπαν.
Ένα αριστούργημα του Τάσου Μπουλμέτη με την μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα, η οποία μπόρεσε πολύ διακριτικά να μπλέξει τους δύο πολιτισμούς Ανατολής και Δύσης με τη χρήση συμφωνικών και παραδοσιακών οργάνων. Παντρεύει τη πολίτικη λύρα, το νέϊ και το ούτι, με τον λυρισμό μιας συμφωνικής ορχήστρας όπως στον "σταθμό". Η μουσική της αισθαντική και νοσταλγική κορυφώνει την αίσθηση που αφήνει η ταινία..
"Ο σταθμός" είναι η σύνθεση που συνοδεύει μια 'δύσκολη' σκηνή του έργου, μα ακούγοντάς το αυτόνομα όπως παρακάτω, δημιουργεί τα ίδια δυνατά συναισθήματα που φέρνει ο αποχωρισμός, η νοσταλγία για ανθρώπους που αγαπήσαμε πολύ και δεν είναι πια κοντά μας, η νοσταλγία μιας πατρίδας που ακόμη κι αν δεν γνωρίσαμε υπάρχει μέσα μας ανεξήγητα πώς.
Τα αρωματικά ηχοχρώματα στην μουσική της Πολίτικης Κουζίνας συμπληρώνουν ιδανικά με τις φωνές τους η Νατάσα Θεοδωρίδου με το χασάπικο "στα λιμάνια ανάψανε φωτιές"...
και η τουρκάλα Dilek Kots με το
"μπαχάρι, κανέλλα και φιλί"
Όσες φορές κι αν είδα τη ταινία, όσες φορές κι αν άκουσα την μουσική της, με συγκίνησε το ίδιο δυνατά σαν να ήταν η πρώτη φορά.. ακόμη και τώρα φτιάχνοντας αυτήν την ανάρτηση.
Νιώθω την ανάγκη να πω... ευχαριστώ!
17 comments:
Δεν πιστεύω να έβρισκα καλύτερη ανάρτηση για να έκανα ποδαρικό σε ένα μπλοκ:)))
Γιαγιά απο το Φανάρι Κωνσταντινούπολής και με "νωπά" ακόμα όλα αυτά που μου έμαθε για τη ζωή εκεί.
Η εν λόγω ταινεία μαζί με τις "Νύφες"¨του Βούλγαρη απο τις καλύτερες του σύγχρονου κινηματογράφου:)
Καλημέρες πολλές!
(Το OST της ταινείας το έχω λυώσει)
Την τρέλα μου με την συγκεκριμένη ταινία την γνωρίζετε..
βέβαια φταίνε οι ρίζες μου..
κάθε που θα την δώ, θα δακρύσω..
και αναρωτιέμαι αν αγγίζει το ίδιο και όσους δέν έχουν ρίζες απο εκεί..
όσο για την Ρεμπούτσικα ότι και να πώ είναι λίγο..
πολύ όμορφο θέμα Margo..
καλημέρα σας :)
Μιλάμε για πολύ κλάμα σε αυτή τη ταινία.. και στο σινεμά!! Ρόμπα είχα γίνει :) Και εγώ όσες φορές την είδα, Καλημέρα σου!
αχ! ναι! τι κλάμα! έδεσε η συνταγή της συγκεκριμένης ταινίας με τους ήχους και τις εικόνες! και αυτό το κορίτσιιιι (η Ρεμπύτσικα ντε) μόνο αριστουργήματα!) Που να το ακούσεις ζωντανά με το βιολί της!!! Ποίημα! Πάω στην κουζίνα να ανακατέψω τα μπαχάρια μου! :*
Έχω δει την ταινία 3 φορές και κάθε φορά που το κάνω νιώθω να συγκλονίζομαι.
Σε εκείνο τα μαγαζάκι με τα μπαχάρια ένοιωθα στην μύτη μου την μυρωδιά τους και ειδικά της κανέλας.
Καλό βράδυ να έχετε, όλη η ομάδα…
όμορφη μουσική
καθρεφτίζει όλη την ευαισθησία που κρύβει η Ευανθία μέσα της σαν άνθρωπος!!!
@Ground Control to Major Tom..
Είσαι τυχερή τότε Λίνα μου που έμαθες από τη γιαγιά για τη ζωή εκεί. Οι δικοί μου παππούδες (ο παππούς ζει ακόμη είναι 98) δεν μας έχει πει ποτέ τίποτα! Την τραγική ιστορία του, χοντρικά βέβαια, την έμαθα από τρίτους. Είχαν έρθει με το διωγμό από Σμύρνη.
Καλωσόρισες λοιπόν και στο μουσικο-blog μας:)
Σε φιλώ!
@Ευρύνοος..
Σε σκεπτόμουν όταν την έφτιαχνα Ευρύνοε, ήμουν σίγουρη πώς θα σε άγγιζε.
Μα νομίζω όλους τους συγκινεί, δεν είναι μόνο ο τόπος που την κάνει οικεία, είναι το συναίσθημα του ξεριζωμού που είναι γνώριμο σε όλους.. η ζωή μας ή μάλλον η καρδιά μας, είναι γεμάτη ξεριζωμούς.
Καλησπέρα τρελέ μου:)
@Roadartis..
Μα δε θα ήσουν η μόνη ή κάνω λάθος;)
Καλό απόγευμα Ροντάκι μου, ανέμελο!
@kayadesigner..
Δεν την έχω ακούσει ζωντανά αλλά μπορώ να φανταστώ.. φαίνεται από την όλη παρουσία της πολύ ευαίσθητος και σεμνός άνθρωπος.
Φιλί!
@Νικόλας K.
..και εκείνη η τελευταία σκηνή με τα μπαχάρια να γυρνούν στον αέρα... μαγεία!!!
Λίγη μαγεία και στη ζωή μας.. μπορεί;;;
Να σαι καλά Νικόλα:)
@logia..
Υποθέτω την γνωρίζεις.. μα φαίνεται ιδιαίτερος άνθρωπος, κυρίως από την μουσική της.. πάντα βγάζει μια γλυκιά νοσταλγία που με συγκινεί βαθιά .
Καλό απόγευμα Νέλλη μου.
Απο τις αγαπημένες μου ταινείες...
Κορίτσια, το μπλογκ σας μου αρέσει πολύ!! Μπράβο!
Η ταινία μοναδική.. την έβλεπες και ένιωθες ότι την ζούσες..ο μικρός φοβερός και η σχέση με τον παππού γεμάτη ομορφιά.. η δε μικρή χορό.. σαν αντάλλαγμα με το μικρό μάγειρα.
Εκείνο που με συγκίνησε ποιο πολύ είναι το τέλος..νομίζω ότι κάλυψε κάθε τηλεθεατή..αγνή αγάπη με πολύ συγκίνηση στον χωρισμό.
Είναι μια ταινία που δεν θα ξεχάσω.
Καλό βράδυ
@Mariela..
Μαριέλα μου σ' ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια δύναμη μας δίνεις και όρεξη να συνεχίσουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Σε φιλώ!
@maistros..
Καλωσήρθες Μαΐστρο!
Η τελευταία σκηνή είναι μαγική.. απ' την άλλη ο αποχωρισμός ή η αγάπη που δεν πραγματώνεται πάντα συγκινεί.. το ανεκπλήρωτο αφήνει πάντα ένα μεγάλο κενό.
Καλή σου νύχτα!
από τις καλύτερες ταίνίες των τελευταίων ετών... μπράβο στους συντελεστές της!
Post a Comment