May 25, 2010

Philip Glass



«Ενδιαφέρομαι πολύ για τους ανθρώπους που κοιτούν τον κόσμο και τον μεταμορφώνουν μέσα από τη δική τους πνευματική ανάπτυξη». Φιλίπ Γκλάς





Ο Φιλίπ Γκλάς γεννήθηκε στην Βαλτιμόρη στις 31 Ιανουαρίου του 1937. Ανακάλυψε την μουσική στο μαγαζί του πατέρα του, ο οποίος επισκεύαζε ραδιόφωνα. Έτσι ήρθε σε επαφή με τα κουαρτέτα του Μπετόβεν, τις σονάτες του Σούμπερτ, τις συμφωνίες του Σοστάκοβιτς και άλλα μουσικά ακούσματα.

Όταν ήταν έξι χρονών ξεκίνησε μαθήματα μουσικής, στα εφηβικά του χρόνια μετακόμισε στο Σικάγο, όπου και σπούδασε μαθηματικά και φιλοσοφία στο εκεί πανεπιστήμιο και όταν ήταν 19 ετών μετακόμισε στην Νέα Υόρκη όπου φοίτησε στη σχολή Τζούλιαρντ από τις μεγαλύτερες μουσικές σχολές στον κόσμο. Σε ηλικία 23 ετών μετακόμισε στο Παρίσι. Εκεί δούλεψε διασκευάζοντας την Ινδική μουσική του Ραβί Σανκάρ έτσι ώστε να είναι προσιτή στους μουσικούς της Δύσης. Ο ίδιος ο Φιλίπ Γκλας αναγνωρίζει ότι επηρεάστηκε βαθιά από τον Ραβί Σανκάρ και την αντίληψή του για την ινδική μουσική, μουσική διαλογισμού και περισυλλογής.





Στην συνέχεια ταξίδεψε στην Βόρεια Αφρική, την Ινδία , και το Θιβέτ και αφού επέστρεψε στην Νέα Υόρκη άρχισε το πραγματικό συνθετικό του έργο, εισάγοντας ήχους της Ανατολής στη μουσική του. Στα ταξίδια του αυτά όμως άλλαξε κάτι πολύ πιο βαθύ από την μουσική του αντίληψη. Άλλαξε ο ίδιος του ο εαυτός και ο τρόπος που έβλεπε τον κόσμο και την ίδια την ζωή.

Κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Ινδία το 1966 συνάντησε μια κοινότητα με 100.000 εξόριστους κατοίκους του Θιβέτ. Ο ίδιος λέει: « Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με εκείνη την κουλτούρα και εκείνη την μουσική… Ήταν ένα πραγματικό σοκ για εμένα… Πόρτες που δεν είχαν ανοίξει, ξαφνικά άνοιξαν.» Έγινε Βουδιστής και διατήρησε επαφή με τους εξόριστους από το Θιβέτ όπως επίσης και με τον Δαλάι Λάμα.





Ο Φιλίπ Γκλας ήταν από τους πρωτοπόρους του κινήματος του μινιμαλισμού στη μουσική.
Ο μινιμαλισμός αφορά στη συνεχή επανάληψη σύντομων μουσικών μοτίβων με απλό αρμονικό ιδίωμα, ακραία οικονομία μέσων και μεγάλη αυστηρότητα!


Το 1976 δημιούργησε την όπερα σταθμό στην καριέρα του «ο Αϊνστάιν στην παραλία». Η όπερα αυτή θεωρείται σημείο σταθμός στην μουσική θεάτρου του 20ου αιώνα. Στη συνέχεια Ο Γκλάς έκανε την όπερα αυτή μέρος μιας τριλογίας, δημιουργώντας δύο ακόμα όπερες την «Satyagraha» όπερα σχετικά με την ζωή του Μαχάτμα Γκάντι στη Νότια Αφρική και τον «Akhnaten», που βασίζεται στην 18η δυναστεία του Αιγυπτίου Φαραώ Ακενατών. Χρησιμοποιεί το ιερό κείμενο της Αρχαίας Ινδίας και τα Σανσκριτικά. Με αυτό τον τρόπο μεταβιβάζει στους ακροατές του το μήνυμα των αρχαίων αυτών πολιτισμών και τη φιλοσοφία τους, τον τρόπο που έβλεπαν τον κόσμο και τον άνθρωπο, τις δοξασίες τους για τη ζωή. Πολιτισμούς πολύ παλιούς, που ήξεραν να ζουν σε συμφωνία με το σύμπαν και να οδηγούν τον άνθρωπο στο να γνωρίσει τον εαυτό του και την ευτυχία.
Έχει συνθέσει πάνω από 20 όπερες, οκτώ συμφωνίες, δύο κοντσέρτα για πιάνο και κοντσέρτα για βιολί, timpani, κουαρτέτο σαξοφώνων και ορχήστρα, soundtracks, κουαρτέτα εγχόρδων και ένα μεγάλο αριθμό έργων για πιάνο και όργανο.








10 comments:

Μαρία Δριμή said...

Δικαιούμαι να αφήσω το πρώτο σχόλιο σε αυτή την καταπληκτική ανάρτηση (λόγω Liquid days--> Songs from the liquid days). H μουσική του Philip Glass είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Αυστηρή εσωτερική δομή-θυμίζει τις σχεδόν μαθηματικές φράσεις του Μπαχ-αλλά και πολλές επιρροές από διάφορα ηχοχρώματα, που κάνουν τη μουσική του πολύχρωμη σαν τοπίο. Όταν πρωτοάκουσα το Concerto Project II έμεινα άφωνη...

Πολύ κατατοπιστική και ενδιαφέρουσα ανάρτηση!

Venus on fire said...

Τι να πω...με αφήσατε άφωνη με την καταπληκτική αυτή ανάρτηση.
Πολλά συγχαρητήρια για τη δουλειά σας,για την απίστευτη μουσική που μας υποδέχεται και γενικά για την ομάδα σας.
Μπράβο !!!!Συνεχίστε να μας εκπλήσετε και να μας μαγεύετε.

logia said...

τα cd του τα έχω στη cdιέρα με τα κλασσικά γιατί εκεί θεωρώ πως είναι η θέση του

Εχω συμφωνίες και κοντσέρτα του πέρα από τα γνωστά του έργα, που πολύ θα ήθελα να παίξουμε κάποτε στην ΚΟΑ. Μάλιστα θέλω, μια μαθήτριά μου να παίξει στο δίπλωμά της ένα μέρος από κοντσέρτο του για σύγχρονο έργο

Τον λατρεύω!!!
και μιας και μιλάμε για μινιμαλισμό να πάρω τη σκυτάλη για την επόμενη ανάρτηση;

k said...

Μια ολοκληρωμένη ανάρτηση μετά από καιρό. Δε θα μπορούσε να 'ναι τίποτα λιγότερο όταν μιλάμε για τον Philip Glass! Μπράβπ Margo μου! Φιλιά!

Margo said...

@ΜAΡΙΑ ΔΡΙΜΗ..

Κανονικά θα έπρεπε να είναι αφιερωμένη η ανάρτηση στο liquid days μα ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι.. πάντως όσο έψαχνα εσένα σκεπτόμουν:-)
Θα ψάξω το concerto project II.. δεν το έχω ακούσει..

Να σαι καλά Μαρία μου και σ’ ευχαριστώ!

Margo said...

@Venus..

Ρένα μου σ’ ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια το αγαπάμε και χαίρομαι που βγαίνει και προς τα έξω αυτό. Σ’ ευχαριστούμε για την καλή συντροφιά απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίζουμε με κέφι!

Margo said...

@logia..

Στα κλασικά έχεις δίκιο. Είναι υπέροχη εμπειρία για ένα μαθητή να παίζει έναν σύγχρονο πόσο μάλλον έναν στο μέγεθος του Glass. Πολύ καλή ιδέα!

Και φυσικά παίρνεις εσύ τη σκυτάλη σε περιμέναμε άλλωστε.. χαίρομαι που είσαι πάλι κοντά μας Νέλλη:-)

Φιλιά πολλά!

Margo said...

@kaya..

Είπαμε να είμαστε μάχιμοι σωστά;-)
Μου είχε λείψει το ψάξιμο Kaya μου, ψάχνοντας μαθαίνουμε και εμβαθύνουμε σε αυτό που κάνουμε. Όπως το νιώθει όμως ο καθένας μας όλα δεκτά.

Καλημέρααααααα:-)

{.πavλος.} said...

molis pou arxizw na anakalyptw thn mousikh tou...sto parel8on liga akousmata...mazi sas 8a ma8w kai egw...mou aresei poly ayto...eyxaristw margo!

hugZz & kisses :)

Διάττων said...

Εγώ τώρα είδα την ανάρτηση. Όντας απ' τους ιδιαίτερα αγαπημένους μου μουσικούς αφήνω κι εγώ την δική μου "κατάθεση" που του έχω κάνει στην ιστοσελίδα μου
http://diattonsworld.blogspot.com/2010/01/branka-parlic-glassworks-by-philip.html
και φυσικά θ' ακολουθήσουν κι άλλες...

Καλό βράδυ...