Το Παιγνίδι Της Εμπνευσης

Τον Γιάννη Γιοκαρίνη είχαμε πρωτοδεί στο Καφεθέατρο στην Κορδιγκτώνος, σαν πιανίστα με τον Βαγγέλη Γερμανό, ο οποίος στο διάλειμμα του Γερμανού

είχε παρουσιάσει τρία δικά του κομμάτια και μεις μέσα στη νεότητά μας, είχαμε ενθουσιαστεί! Τον πλησιάσαμε, του μιλήσαμε και μάθαμε, ότι σύντομα θα κυκλοφορούσε και τον πρώτο του δίσκο "Φόρα Παρτίδα", τον οποίο και σπεύσαμε να αγοράσουμε. Αναμφίβολα, αυτός ο δίσκος ήταν δίσκος σταθμός για το ελληνικό ροκ και ο Γιάννης πολύ γρήγορα έγινε σταρ! Χιτάκια "η Ευλαμπία" και " ο Νοσταλγός του Ροκ εντ Ρολ".

Όμως μέσα υπήρχε και μια υπέροχη μπαλάντα, που τραγουδούσε ο Βαγγέλης Γερμανός,

την οποία εμείς εκλάβαμε τότε ως ένα καταπληκτικό ερωτικό τραγούδι

και που σχεδόν ποτέ δεν ακούσαμε ζωντανά από τον Γιοκαρίνη

στις μετέπειτα εμφανίσεις του...

 Αρκετά χρόνια αργότερα, γύρω στο '90, βρεθήκαμε με τον Γιάννη στο σπίτι του Σταμάτη του Μεσημέρη, του συνεργάτη μου από τις "Ρωγμές" και ο Γιάννης έπαιξε με την κιθάρα του, μετά από δική μου παράκληση, αυτό το κομμάτι. Και τότε, για πρώτη φορά πληροφορηθήκαμε, ότι δεν ήταν ερωτικό τραγούδι, αλλά κομμάτι γραμμένο για την νεογέννητη κόρη του!!!! Πείτε μου, έχετε ακούσει κάτι πιο τρυφερό, γραμμένο από πατέρα για το νεογέννητο παιδί του; Εγώ πιστεύω πως όχι... Απολαύστε το λοιπόν! 

 Το παιχνίδι της έμπνευσης 

 Στίχοι: Γιοκαρίνης Γιάννης 

Μουσική: Γιοκαρίνης Γιάννης

Πρώτη εκτέλεση: Βαγγέλης Γερμανός 

 Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις,

έξι μήνες που δεν έπιασα μολύβι και χαρτί 

ή ένα όργανο μια νότα να σου γράψω. 

Μα στον έβδομο τον μήνα ένα πρωί 

μες στο γέλιο σου μου φάνηκε πως είδα την ζωή

σαν τραγούδι που γυρεύει να το γράψω. 

Ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και με κοίταγες, 

ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και δεν μίλαγες, 

παίρνω μια κιθάρα, χαρτί και μολύβι, στον καναπέ εσύ κάτι ψιθυρίζεις 

κιθάρα, κασετόφωνο και στρογγυλό τραπέζι, 

σε πήρε ο ύπνος μάτια μου και η έμπνευση μου παίζει.

Όταν ξύπνησες σε πήρα αγκαλιά 

και σου διάβασα τι έγραψα για σένα στο χαρτί 

μια κοιτούσες το χαρτί και μια εμένα. 

Τώρα όμως να διακόψω μου ζητάς 

και το πιάνο δυνατά με τα χεράκια σου χτυπάς 

υπομονή σε λίγο θα 'χεις την ελευθερία. 

Ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και με κοίταγες, 

ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και δεν μίλαγες, 

παίρνω μια κιθάρα, χαρτί και μολύβι, στον καναπέ εσύ κάτι ψιθυρίζεις

κιθάρα, κασετόφωνο και στρογγυλό τραπέζι, 

σε πήρε ο ύπνος μάτια μου και η έμπνευση μου παίζει.

 υ.γ.: photo by nelly