Νεφέλη Λιούτα

Στους πρώτους Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού τραγουδιού που διοργάνωσε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου στη Στέγη Γραμμάτων και τεχνών, ακούστηκαν αξιόλογες δουλειές. Μία από αυτές όπου τελικά μοιράστηκε και το πρώτο βραβείο με την Κατερίνα Φωτεινάκη ήταν η δική μας Νεφέλη Λιούτα, με τραγούδια από το πρώτο ολόδικό της album "Τα μολύβια -κομάντος". Χαρακτηρίστηκε παραμυθένια, αέρινη, εξωπραγματική.. σίγουρα ένα ξεχωριστό κορίτσι που ξεκίνησε δυναμικά,  χαρίζοντάς μας τον δικό της κόσμο μέσα από τον ήχο, τον στίχο και την αιθέρια φωνή της.

Διαβάζοντας σήμερα μία συνέντευξή της στον Πάνο Μιχαήλ, μου επιβεβαίωσε την  αίσθηση που είχα, πως όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν την Νεφέλη ο κόσμος θα γίνεται πιο φωτεινός, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε σκοτεινή ιστορική συγκυρία. 

Να σημειώσουμε πως πήρε και εύφημο μνεία καλύτερου στίχου για το τραγούδι «Του περήφανου».

«Σ’ αυτούς που θα με ψάξουν

μες στη νύχτα

με τα μαύρα παλτά και το κρύο στ’ άδεια μάτια

μην κοιτάξεις τ’ άδεια μάτια, μάνα

Γιατί λύγισα στην πόλη

με τσακίσαν τα σπαθιά

οι αγέλαστες μέρες»

Καλή συνέχεια Νεφέλη!

Ευχές για Καλύτερη Χρονιά σε όλο τον κόσμο!!!!!!!

Καλά Χριστούγεννα!

Ευχές για χαρούμενα, φωτεινά Χριστούγεννα!

Έφυγε η ξυπόλητη ντίβα

Έφυγε η Cesaria Evora...

και είναι μια από αυτές τις στιγμές που μετανοιώνω που δεν την άκουσα ζωντάνα όσο ήταν εδώ. Που ανέβαλα ξανά και ξανά για μετά. Και το μετά δεν ήρθε πια.

tango muerte

Για τον Αυστριακό Parov Stelar  (κατά κόσμο Marcus Füreder) και την πάντα του, έγραψε για πρώτη φορά ο Παύλος εδώ. 

Η μίξη της Jazz με δείγματα ρυθμικής και ηλεκτρονικής μουσικής δημιούργησε τον όρο "Electro Swing" και ο Parov Stelar είναι ο δημιουργός της. Αν και δεν είμαι λάτρης της ηλεκτρονικής μουσικής ο τρόπος που την χρησιμοποιεί στη μουσική του, έχει σαν αποτέλεσμα να απολαμβάνουμε νέους ήχους ακόμη κι αν αφορούν μουσική παλαιοτέρων δεκαετιών. 

Για σήμερα διάλεξα να ακούσουμε το "tango muerte" από το άλμπουμ "shine" (2007). 

και το "hurt" από το άλμπουμ "coco" (2009).

Καλή σας ακρόαση! 

The roof and the city is on fire!

Καλό μήνα!

Friday I' m in love

Τώρα που έχουμε πρωθυπουργό ησύχασα.. γι αυτό λέω να το ρίξω λίγο έξω :-)

"Friday I' m in love" για να μην ξεχνάμε τα σημαντικά ;-)

Καλό ΠΣΚ!!!

υ.γ. η φωτογραφία είναι από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο όπου είχα την χαρά να βρεθώ το περασμένο Σαββατοκύριακο..

everybody hurts

Χωρίς άλλα λόγια, μόνο... καλό μήνα και να είσαστε όλοι καλά!

photo by iliographos

Dante Bucci Hang Player!!!!

Θέλω

ZAZ

Δε μένω συχνά σπίτι.

Έξω είναι το παιχνίδι τώρα.

Καλό μήνα!

:)

I' ve got life..

I've got life.. I've got my freedom(?)

I've got life and I'm gonna keep it!

I ain't got no home, ain't got no shoes
Ain't got no money, Ain't got no class
Ain't got no skirts, Ain't got no sweaters
Ain't got no perfume, Ain't got no bed
Ain't got no mind

Ain't got no mother,Ain't got no culture
Ain't got no friends, Ain't got no schooling
Ain't got no love, Ain't got no name
Ain't got no ticket, Ain't got no token,
Ain't got no god,

And what have I got?
Why am I alive anyway?
What have I got nobody can take away?

Got my hair, Got my head
Got my brains, Got my ears
Got my eyes, Got my nose
Got my mouth, I got my smile

I got my tongue, Got my chin
Got my neck, Got my boobs
Got my heart, Got my soul
Got my back, I got my sex

I got my arms, got my hands
Got my fingers, got my legs
Got my feet, got my toes
Got my liver
I got my blood

I've got life
I've got my freedom
I've got life and I'm gonna keep it

I got my arms, my hands, my fingers,
my legs, my feet, my toes,
and my liver, got my blood..

I got life, I've got laughs, I've got headaches,
and toothaches and bad times too like you ...

Got my hair on my head
Got my brains, Got my ears
Got my eyes, Got my nose
Got my mouth, I got my smile
I got my tongue, Got my chin
Got my neck, Got my boobies
Got my heart, Got my soul
Got my back, I got my sex

I got my arms, my hands, my fingers,
my legs, my feet, my toes,
and my liver, got my blood..

I got life, and i'm going to keep it
as long as i want it, I got life.....

****************

       Μία διαφορετική εκτέλεση του Ain't Got No, I Got Life σε στίχο και μουσική,

                              πάντα από την ανεπανάληπτη Nina Simone!

Nick Ashford 1942-2011

Μας άφησε χθες η μαύρη φωνή του Nick Ashford, που παρέα με τη γυναίκα του Valerie Simpson είχαν γράψει soul κομμάτια που είχαν αφήσει ιστορία. Το Let's get stoned που τραγούδησε ο Ray Charles to 1966, το Ain't no mountain high enough που εκτόξευσε η ερμηνεία της Diana Ross ήταν από τα λίγα κομμάτια που έκαναν γνωστό το δίδυμο Ashford & Simpson. Οι Aretha Franklin, Teddy Pendergrass, Gladys Knight & The Pips, Smokey Robinson & The Miracles, The Marvelettes, The Supremes, Rufus και η Chaca Khan ήταν κάποιοι από τους καλλιτέχνες που ερμήνευσαν τα κομμάτια τους.

Ο Nick Ashford και η Valerie Simpson τιμήθηκαν με την εισαγωγή τους στο Songwriters Hall of Fame to 2002.

the all time classic "Summertime" for {.π.}

Χρόνια πολλά, ξέγνοιαστα καλοκαίρια, ζεστοί χειμώνες, χαμόγελα και πολύυυυ μουσική!

Να σε χαιρόμαστε Παύλο :-)

update: Από την Dodo.. ευχαριστούμε!!!

Άκης Φιλιός!

Ένα ολοκαίνουργιο βίντεο του Άκη Φιλιού κιθαρίστα και συνθέτη, που έχω την χαρά να γνωρίζω μέσα από την μουσική του πορεία από τα μαθητικά του χρόνια. Παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη αξιόλογη δουλειά του και την μοιράζομαι μαζί σας. 

Απολαύστε τον!

στο πιο πρόσφατο Hojas de la Pastora ... 

στο πολύ ατμοσφαιρικό σόλο του..

και στο πνευματώδες σατυρικό του :-)

Μας άφησε νωρίς η Amy Winehouse

Μία φωνή ανεκμετάλλευτη για τις δυνατότητες που είχε, μας άφησε νωρίς στα 27 της μόλις χρόνια. Δυστυχώς οι εξαρτήσεις από τα ναρκωτικά και το αλκόολ της έκοψαν το νήμα. Καλό ταξίδι στη μικρή Αmy Winehouse.

:(

Ανάσα δροσιάς

με Rox.

Ο υδράργυρος και τα νεύρα μας χτύπησαν κόκκινο.

Αντίδοτο η μουσική.

Saltillo

Οι μέρες είναι αλλοιώτικες και δύσκολες.

Έρχονται μεγάλες αλλαγές.

Διεκδικούμε τα αυτονόητα.

Έχουμε πάντα δίπλα μας τη μουσική.

Το βιολί της logia με πήγε εδώ.

Saltillo

Μουσικά όργανα και τεχνολογία.

ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ!

Ο ήχος του βιολιού γίνεται μαγικός όταν το όργανο βρίσκεται στα κατάλληλα χέρια

Ο πιο αγαπημένος μου βιολονίστας είναι ο Ιτζαακ Πέρλμαν και δω ακούμε το θέμα από την ταινία

Schindler's List, την μουσική της οποίας έγραψε ο John Williams

http://www.itzhakperlman.com/

H Anne Sophie Mutter ήταν η αγαπημένη του Herbert von Karajan και όχι αναίτια

Ακούστε το Meditation από την όπερα Thais του Jules Massenet

http://www.anne-sophie-mutter.de/

Η Hilary Hahn είναι μια αμερικανίδα βιολονίστρια  εξαιρετικά ταλαντούχα, που αγαπώ ιδιαιτέρως τον ήχο της

ακούστε την εδώ στο Cantabile του Paganini

http://hilaryhahn.com/ 

και φυσικά θα κλείσω με άλλο ένα κομμάτι, που στα χέρια του Πέρλμαν γίνεται αριστουργηματικό, από την ταινία "Αρωμα Γυναίκας", ένα παραδοσιακό ταγκό, που ο Williams ενσωμάτωσε στην μουσική του για την ταινία

Por Una Cabeza (CarlosGardel)

έτσι απλά κι αγαπημένα

καλή ακρόαση

Mad world

Take care all of you...

Parov Stelar

...ένα σχετικά νέο είδος μουσικής...electro-swing…σε κάποιους αρέσει φανατικά...σε άλλους όχι...μια πρόταση είναι απλά...τουλάχιστον χορέψτε με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο...στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό...

{Τα τρία κομμάτια είναι από το νέο EP “La Fete” του Parov Stelar}

...Diamonds...

...Le Piaf...

...Wanna Fete {Wanna Get Remix}...

...για πληροφορίες...

http://en.wikipedia.org/wiki/Parov_Stelar

http://en.wikipedia.org/wiki/Electroswing

:-)

***

ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΪΟΥ, 11:00 ΠΜ ΣΥΝΑΥΛΙΑ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΩΝ ΟΡΧΗΣΤΡΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΔΕΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

ΠΟΛΙΣ > ΠΟΛΙΤΗΣ > ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ = CIVILISATION

Η αντιστοίχιση του όρου έγινε για πρώτη φορά από τον Αδαμάντιο Κοραή.




"Ο πολιτισμός αποτελεί έκφραση της ζωής του ανθρώπου και σύνθετο σύνολο, που περιλαμβάνει τη γνώση, την πίστη, την τέχνη, το νόμο, τα ήθη και τα έθιμα και άλλες δεξιότητες που απέκτησε ο άνθρωπος ως μέλος μιας κοινωνικής ομάδας" (Edward Burnet Tylor, Βρετανός Εθνολόγος)

Ο Κάρλ Λάμπρεχτ(Karl Lambrecht), ιστορικός της σχολής της Λειψίας, εφηύρε την έννοια της “λαϊκής ψυχής” (Volksseele) η οποία θεωρεί ότι περιγράφει την πολιτιστική σύνθεση κάθε λαού. Η προοδευτική εξέλιξη του λαϊκού αυτού εγγενούς συστατικού περνάει μέσα από διάφορες «πολιτιστικές εποχές», που οδηγούν στη συγκρότηση κράτους και στο σχηματισμό πολιτιστικής εθνικής ταυτότητας. Σημαντικό παράγοντα συγκριτικής αξιολόγησης του πολιτισμού αποτελεί το τυπικό πλαίσιο του "γίγνεσθαι" κάθε λαού.

Τέχνη ονομάζεται το σύνολο της ανθρώπινης δημιουργίας με βάση την πνευματική κατανόηση, επεξεργασία και ανάπλαση, κοινών εμπειριών της καθημερινής ζωής σε σχέση με το κοινωνικό, πολιτισμικό, ιστορικό και γεωγραφικό πλαίσιο από το οποίο διέπονται.
Η διαδικασία, η οργάνωση, η έμπνευση με σκοπό την προσπάθεια αποτύπωσης των αισθήσεων αλλά και των συναισθημάτων, αποτελούν βασικό στοιχείο έκφρασης της Τέχνης.

"H τέχνη μοιάζει με κοινωνικό φαινόμενο, αλλά στην ουσία είναι ένα σχεδόν φυσικό φαινόμενο, κάτι σαν ηφαιστειακή εκτόνωση. Δεν καταγράφει την ιστορία ούτε κάνει ιστορία, ούτε προηγείται της εποχής της ούτε την ακολουθεί. H τέχνη είναι ο έρωτας, με την πλατύτερη σημασία της λέξης, είναι η έκφραση και το ξεχείλισμα μιας πληρότητας. Δεν υπακούει σε θεωρίες, τις οποίες διαψεύδει μονίμως, έχει δική της λογική και δεν ερμηνεύεται με λόγια. H τέχνη δεν είναι μαχητική ή ήρεμη, αλλά είναι σαν τον άνεμο, που άλλοτε είναι άγριος και δυνατός και άλλοτε γαλήνιος."
Δημήτρης Μυταράς, ζωγράφος.

Κι όμως, σ΄ αυτήν την δύσκολή εποχή που ζούμε, ο Πολιτισμός, η Τέχνη, υφίστανται περικοπές. Πώς μπορεί ένας λαός να βγει από το τέλμα, να ξεφύγει από την πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική κρίση στην οποία έχει περιέλθει;

Μόνο αν το κράτος επενδύσει στον Πολιτισμό και την Παιδεία.

Κόντρα σε ό,τι μας καταρρακώνει σαν ανθρώπους,
κόντρα σε ότι μας τσαλακώνει σαν πολίτες,
κόντρα σε ότι μας ισοπεδώνει σαν καλλιτέχνες,
σαν οντότητες που ασχολούνται με την τέχνη και τον πολιτισμό,
εμείς προτάσσουμε Τέχνη και Πολιτισμό.

Εμείς προτάσσουμε Μουσική, γιατί μια κοινωνία χωρίς μουσική είναι μια κοινωνία άηχη, είναι μια κοινωνία καταδικασμένη στη σιωπή, είναι μια κοινωνία νεκρή.

Την Κυριακή 8 Μαϊου 2011 στις 11:00 το πρωί,
στους πρόποδες της Ακρόπολης Αθηνών, στον Άρειο Πάγο,

οι ορχήστρες και οι χορωδίες που ανήκουν στο Υπουργείο Πολιτισμού,
προσφέρουν ένα δίωρο δωρεάν μουσικής.

Είναι η δική μας αντίδραση στην εξαθλίωση,
είναι το δικό μας όχι στις περικοπές του Πολιτισμού.
Το ΟΧΙ των εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού.

Συμμετέχουν:
ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ
ΚΡΑΤΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ ΕΡΤ

Η εκδήλωση γίνεται υπο την αιγίδα των Ομοσπονδιών
των εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (Π.Ο.Ε.-ΥΠ.ΠΟ.Τ)
και των εργαζομένων στην ΕΡΤ (Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ.).
Οι δυο Ομοσπονδίες σηκώνουν και όλο το βάρος της διοργάνωσης.

Στην κρίση εμείς απαντάμε με Τέχνη.
Στην κρίση εμείς απαντάμε με Πολιτισμό.
Στην κρίση εμείς απαντάμε με Μουσική.

Ελάτε όλοι την Κυριακή το πρωί στην είσοδο της Ακρόπολης να διατρανώσουμε πολιτισμένα με μουσική:

Όχι στην συρρίκνωση του Πολιτισμού.
Όχι στη συρρίκνωση της Τέχνης.
Όχι στη συρρίκνωση της Ζωής.

Εμείς, η μουσική και ο κόσμος

Άνοιξη. Ανάσταση. Χρόνια Πολλά.

Συνέντευξη του Νίκου Παπάζογλου στη Μυκονιάτικη το 1996

Αναδημοσιεύω τα λόγια της Φρατζέσκας Χανιώτη για τον Νίκο Παπάζογλου όπως και μία συνέντευξη που πήρε από τον ίδιο το 1996 για την Μυκονιάτικη, τη τοπική εφημερίδα του νησιού που άφησε εποχή..

Σήμερα στεναχωρήθηκα βαθιά.

Τόσο βαθιά όσο ένα πολύ μεθυσμένο λύγισμα της μέσης στα γυρίσματα της φωνής του Παπάζογλου. Στην Κάπαρη, στη Λάκκα, στο μωλαράκι τ' Άη Γιάννη, στη Δήλο, στο μονοκάμαρο των Σεπολίων, στο υπόγειο του Μπουρναζίου, στη μέση της Πανεπιστημίου. Πάντα νύχτα.

Ο Παπάζογλου, ήταν μονότονος, γήινος και homo faber όπως είπε ο ίδιος. Καταπιάνονταν τα πάντα με τα χέρια του. Όπως και τη συγκίνησή μας. Μόνος του, ολομόναχος την έφτιαξε, και ταιριάζει σε όλους: νεαρούς, ηλικιωμένους, ροκάδες, λαϊκούς, πιτσιρίκες, νοικοκυρές, μεταχίππηδες και φρικιά*

Σήμερα έφυγε αλλά ευτυχώς, άφησε πίσω του τραγούδια.

η φωτογραφία από την συνέντευξη του Νίκου Παπάζογλου στη Φρατζέσκα Χανιώτη (αριστερά) και στην Αλεξάνδρα Αγγελετάκη (κέντρο)

Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από την αρχή και το τέλος. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την συνέντευξη στους παρακάτω συνδέσμους σε μεγέθυνση: 
πρώτη σελίδα
δεύτερη σελίδα

-Λοιπόν Νίκο, πες μας τον καημό σου.

-Αν παραπονεθώ εγώ, τότε θα πέσει φωτιά να με κάψει.
-Ας πάμε απ' την αρχή τότε.
-Γεννήθηκα, μεγάλωσα και εργάζομαι στη Θεσσαλονίκη. Τα πρώτα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα σε μια εξαιρετική γειτονιά της Θεσσαλονίκης: τα Λεμονάδικα. Δυστυχώς αυτή η γειτονιά δεν υπάρχει πια. Εκεί ήταν η αγορά των εσπεριδοειδών και διαφόρων άλλων καρπών που έφταναν καθημερινά από τη Χάιφα, την Κύπρο και αλλού. Σ' αυτή την αγορά λοιπόν, μέσα στα καφάσια και κάτω από τις σκάλες μένανε διάφορα παιδιά που ήταν ορφανά του Εμφυλίου και έκαναν του χαμάληδες για να ζήσουν. Εξαιρετικά παιδιά όμως. Αυτοί μου 'μαθαν πάρα πολλά πράγματα εμένα: το καταπληκτικότερο που μου 'μαθαν ήταν να περπατάω με τα χέρια.
[....]

-Ας κλείσουμε όμως με μια τελευταία ερώτηση. Το να περπατάς με τα χέρια σε τι σου χρησίμεψε βρε Νίκο όλα αυτά τα χρόνια;
-Να 'χω εμπιστοσύνη στα χέρια μου.

Νίκος Παπάζογλου

Αυτό το χρόνο μετράμε απώλειες. Έφυγε από τη ζωή ΚΑΙ ο Νίκος Παπάζογλου.. ο τύπος με το κόκκινο μαντήλι, ο ινδιάνος της Ελληνικής μουσικής, ο ευαίσθητος άνθρωπος με τη ζεστή φωνή...

Καλό του ταξίδι!

ΑΝΤΙΟ ΝΙΚΟ

Φτωχαίνουμε:(



Εδώ ο τρόπος που αποχαιρετά τον Νίκο ο καρβουνιάρης της Μυκόνου....


υ.γ. η ανάρτηση είναι συνένωση  με την ανάρτηση της Νέλλυ για τον αγαπημένο μας Νίκο..

Διάλειμμα για διαφημίσεις

Scala & Kolacny brothers

Η Scala είναι το πείραμα των αδερφών Steven και Stijn Kolancy, που το 1996 αποφάσισαν στον ελεύθερο χρόνο τους να μαζέψουν κορίτσια από το Βέλγιο και να δημιουργήσουν μια χορωδία που θα πειραματιζόταν πάνω σε τραγούδια των Radiohead, U2, Rammstein, Νirvana κα. Το πείραμα πέτυχε! Επανεκτελέσεις τραγουδιών αποκτούν μια διαφορετική ατμόσφαιρα. Αυτή τη στιγμή η πολυβραβευμένη πλέον Scala αριθμεί περισσότερες από 200 κοπέλες.

Καλησπέρα και καλή (αν και βροχερή σήμερα) άνοιξη!

Με αυτή την ανάρτηση τα εκατοστήσαμε!

Αφιερωμένη από καρδιάς στους Μargo, logia, {.πavλος.} και στο sound of silence που με το δικό του τρόπο φέρνει τους 4 κοντά! :)

U.N.I.K.O

Kronos Quartet • Kimmo Pohjonen • Samuli Kosminen

Το UNIKO είναι η συνεργασία μεταξύ του Κουαρτέτου Κρόνος και του Φινλανδικού διδύμου, του υπέρ-ακορντεονίστα Κίμο Pohjonen και του guru του sampling Samuli Kosminen.

Με ανάθεση από το Κουαρτέτο [όπως συνηθίζουν για πολλά χρόνια μέσα από το ίδρυμα τους], το UNIKO έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ του Ελσίνκι το 2004, με επιπλέον παραστάσεις στη Μόσχα, στο Molde (Νορβηγία) και στη Νέα Υόρκη στο BAM NEXT WAVE Festival του 2007 με τρεις sold out παραστάσεις.

Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε στα Avatar Studios στη Νέα Υόρκη μετά τις συναυλίες στο BAM και κυκλοφόρησε αρχές Φεβρουαρίου 2011  επίσημα σε δίσκο. Παραγωγός είναι ο Ισλανδός Valgeir Sigurdsson, γνωστό για τη δουλειά του με την Björk και άλλους καλλιτέχνες.

Στην ιστοσελίδα τους αναφέρει...

«UNIKO is highlighted by Pohjonen’s electrified and MIDI-fied accordion with Kosminen’s electronic percussion devices which reproduce his own accordion samples and his samples of Kronos’ instruments. These samples, together with live strings and electric accordion plus effects and manipulations create a new, multi-dimensional sound world.»

...UNIKO: I. Utu...

...UNIKO: IV. Kalma...

...UNIKO: VI. Emo...

Να προσθέσω εδώ, ότι διαφέρει λίγο η τελική ηχογράφηση από το live. Ο ήχος σε αρκετά σημεία είναι λίγο πιο ηλεκτρονικός, επεξεργασμένος [πιο πολλά sample] και με μικρές διαφορές στην δομή και τους χρόνους των κομματιών.

Μπορείτε να ακούσετε τον δίσκο σε streaming media από την ιστοσελίδα τους [μόνο για περιορισμένο χρονικά διάστημα]. Προσωπικά τον έχω ήδη στην συλλογή και αξίζει πραγματικά.

http://kronosquartet.org

{...στης 5 Μαΐου 2011 θα βρίσκονται στην Αθήνα για μία συναυλία στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση... :) }

Καλημέρα μας!   ;-)

{...μια σύντομη ανάρτηση...πάντα είχα την πεποίθηση ότι η μουσική μιλά από μόνη της...
...θα επανέλθω μελλοντικά στο Κουαρτέτο Κρόνος...}

***

Ane Brun

Η Ane Brun, (πραγματικό όνομα Ane Brunvoll γεννημένη στις 10 Μαρτίου του 1976),είναι Νορβηγίδα γεννημένη και μεγαλωμένη στο Modle της Νορβηγίας. Σήμερα ζεί στην Στοκχόλμη της Σουηδίας και διευθύνει συνεταιρικά μια δισκογραφική εταιρία με τίτλο DetErMine Records (σημαίνει είναι δικό μου στα νορβηγικά) μαζί με τον Ellekari Larsson απο τους Tiny.
Η πολύ συμπαθητική 35χρονη συνθέτης, κιθαρίστρια και ερμηνεύτρια, Ane Brun άρχισε μαθήματα ακουστικής κιθάρας στα 21 της, κάτι που για πάντα θα είναι ευγνώμων, οπως δηλωνει, επειδή της δόθηκε η ευκαιρία να δει ένα Ισλανδικό στούντιο ηχογράφησης από μέσα και να δουλέψει με τον Valgeir Sigurοsson, παραγωγό πολλών διάσημων καλλιτεχνών όπως Björk, Sigur Ros, Bonnie Prince Billy, Coco Rosie. Oι πρώτες live εμφανίσεις της ήταν το 1998 στους δρόμους της Βαρκελώνης και το Σαν Σεμπαστιάν.
Αφου μετακόμισε στη πόλη Βergen άρχισε να συνθέτει δικό της υλικό και έγινε μέλος του Νορβηγικού συγκροτήματος Damsels in Distress. Το 2000 η Ane μετακόμισε στη Στοκχόλμη και ξεκίνησε μια σειρά απο live εμφανίσεις.

 

Το ντεμπούτο άλμπουμ της "Spending time with Morgan» πήρε πολύ καλές κριτικές και κυκλοφόρησε σε όλη την Ευρώπη το 2003.

Το δεύτερο αλμπουμ της "A Temporary Dive" κυκλοφόρησε στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία. Το άλμπουμ έλαβε πολύ καλές κριτικές σε όλο τον κόσμο, και της έδωσε ένα Νορβηγικό Grammy: Best Female Artist 2005 και επιπλέον διακρίσεις.

Το Νοέμβριο του 2005 κυκλοφόρησε το αλμπουμ "Duets", το οποίο είναι ένα άλμπουμ που αποτελείται από 10 ντουέτα με 10 διαφορετικούς καλλιτέχνες όπως τους Νορβηγούς Madrugada και με το τραγούδι αυτό πήρε ένα ακόμη Νορβηγικο Grammy.

Εκτος απο τους Madrugada συμμετείχαν επίσης και οι Teitur, Tobias Fröberg, Liv Widell, Wendy McNeill, Ron Sexsmith, Syd Matters, Tingsek, Ellekari Larsson (Tiny), Lars Bygden.

Το πιο πρόσφατο της άλμπουμ είναι το "Live at Stockholm Concert Hall" (2009).

Δηλώνει επηρεασμένη κυρίως από τη μουσική των Nina Simone, Cat Power, Beth Gibbons, Gillian Welch, Radioheads, κ.α.

Είναι μια καλλιτέχνης που θέλει η μουσική της "να δημιουργεί εικόνες, να αγγίζει τη καρδιά του κοινού και να προκαλεί ρίγη", όπως λέει στις συνεντεύξεις της.....

Τα τελευταία χρόνια η Ane Brun έχει περιοδεύσει σε όλο τον κόσμο σημειώνοντας επιτυχία παντού. Στην αναγγελία για την περιοδεία του 2011 δεν περιλαμβάνεται η Ελλάδα, ελπίζω κάποτε να την βγάλει ο δρόμος της και στη δική μας χώρα.

H επίσημη ιστοσελίδα της εδώ!

Πηγή από το blog της φίλης Elva από τη Σουηδία

update: H Ane Brun στο Jόga από την Elva!

Μιλώντας για εξαιρέσεις

Ένα κείμενο του Γιάννη Μακριδάκη που διάβασα στο blog Faos Satori του Ianis και μία καταπληκτική  δουλειά σε στίχο μουσική και εικόνα από ένα παιδί, εξαίρεση του συνηθισμένου.. έγιναν αφορμή για σκέψεις πολλές και βέβαιη την ελπίδα πως οι εξαιρέσεις των παιδιών που δεν ανταλλάσσουν την τέχνη με την φυλακή της σιγουριάς και της "οικονομικής ασφάλειας" είναι πολλές και θα γίνουν ακόμη περισσότερες. Ειδικά τώρα που πέφτουν ένας ένας οι μύθοι της σύγχρονης κοινωνίας μας.

"Το ρε και το μι απ' την ηρεμία" της Νεφέλη Λιούτα.
Στίχοι-μουσική-ενορχήστρωση: Νεφέλη Λιούτα
Ερμηνεία: Νεφέλη Λιούτα, Κωνσταντίνος Κουκουλιός

Στο τετράγωνο σπίτι δε φτάνει το φως

μόνο ο λύκος ουρλιάζει αλυχτάει σιωπηλός

σου χαιδεύει τα μάτια σε γδέρνει τυφλός

κι ο αέρας αδειάζει αδειάζεις σκυφτός

Στο τετράγωνο σπίτι αγκαλιάζεις κορμιά

μα τα μάτια σου ψάχνουν το λύκο μακρυά

να φυλάει τις ανάσες να μη σ' ακουμπάν

και στ' αστέρια χυμάει λευκή παγωνιά

Στο μικρό στο μεγάλο εδώ

θα ακούς το ρε το μι απ' την ηρεμία

Στο τετράγωνο σπίτι η μόνη φωνή

κατοικεί σε μια τρύπα στενή φυλακή

τρώει τη σάρκα της πίνει απ' την άδεια πληγή

και θρηνεί με καημό το χαμένο παιδί

Μα η αλύτρωτη φλόγα φωλιάζει βαθιά

μες στα μάτια τα μέσα τα άγρια πουλιά

και ακούω στο μικρό στο μεγάλο εδώ

το ρε και το μι απ' την ηρεμία

Άιντε δεν μαραίνεται

μον' πικραίνεται

και βαράει στα στήθια

Κλαίει αχ και ματώνει βρε

μα δε μένει ορέ

αχ στιγμή στα δίχτυα

Η ιστολελίδα της Νεφέλης  εδώ  και η μουσική της εδώ 
Εδώ μία συνέντευξή της από ένα άλλο νέο άνθρωπο εξαίρεση του κανόνα. Την αγαπημένη μας Roadartist!

Απόψε Πέμπτη 20.00-22.00 στην εκπομπή του Επίκουρου... Radioblogspot.. θα ακούσουμε για τη Νεφέλη όπως και για το κείμενο του Γιάννη Μακριδάκη.

.The...Cinematic...Orchestra.

{[...Μικρός πρόλογος: Πολύ συχνά μου συμβαίνει να κάνω βόλτα σε δισκοπωλεία – έτσι απλά, χωρίς να έχω στο μυαλό μου κάτι συγκεκριμένο προς αγορά – και ανακαλύπτω νέες μουσικές. Πριν λίγα χρόνια, κάπου το 2004, σε μία τέτοια “μουσική” βόλτα, μου έπεσε στα χέρια ένα διπλό δισκάκι συλλογή από την αγγλική NinjaTune. Σαν δισκογραφική την ήξερα από δισκάκια που είχα ήδη αγοράσει. Το δισκάκι λοιπόν έλεγε «ZEN – A Retrospective» [μου αρέσει πολύ η λέξη Zen] και περιείχε μεταξύ άλλων ένα κομμάτι των Coldcut, το Autumn Leaves (τρέλα με αυτό γενικά), που ήταν και η αφορμή να το αγοράσω. Σκέφτηκα πολύ απλά και “παυλολογικά” :) , εφόσον υπάρχει αυτό εκεί μέσα και τα υπόλοιπα θα είναι κάπως έτσι. Η πρώτη ακρόαση ήταν δύσκολη θα έλεγα, όμως όπως κάνω συνήθως δίνω πολλές ευκαιρίες για να ανακαλύψω κάτι νέο. Και κάπου εδώ ξεκινά η γνωριμία μου με τους «Cinematic Orchestra» και την υπέροχη μουσική τους. Καλή Ακρόαση!!!...]} ...για αυτούς που τα ψάχνουν πολύ [σαν εμένα δηλαδή] ;)

http://www.cinematicorchestra.com 

  http://en.wikipedia.org/wiki/The_Cinematic_Orchestra

"Reel Life" [Evolution II]

 

"To Build A Home" ...μαζί με τον Patrick Watson

"All That You Give" ...μαζί με την Fontella Bass

"Horizon" ...μαζί με την Niara Scarlett

"All Things To All Men" ...μαζί με τον Roots Manuva

"Arrival Of The Birds" ...O.S.T. "The Crimson Wing - Mystery Of The Flamingos"

...και στο τέλος αυτό το υπέροχο remix... Evolution II feat. Fontella Bass (Mr.P Remix)

...Καλή Μας Χρονιά! :)

[πρώτη ανάρτηση μετά απο 7 μήνες...υγεία!]

Άγρυπνοι. Χρονιά αφύπνισης.

Είχα τόσα στο μυαλό μου για το πρώτο τραγούδι του 2011.

Και η απάντηση ήρθε ξαφνικά. Εκ των έσω.

Εκεί. Υπενθύμιση για τη μάχη της νέας χρονιάς.

Με αισιοδοξία. Δυναμισμό. Άγριο ένστικτο.

Παρόντες στη ροή των γεγονότων. Εκεί.

Παρόντες.

Χρονιά πιασμένη από τα μαλλιά.

Να ρουφήξουμε τη ζωή ως το μεδούλι.

Άγρυπνοι.

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!

Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.

Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλείφεις σαν το σκυλί.

Δεν αγαπάς!Αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά,
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το "ωσαννά".

Αγρύπνια της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.